Van Parijsakkoord naar duurzame financiële wetgeving

Naarmate de implementatie van de CSRD, SFDR, ESRS en Green Bond Regulation vordert veranderen de financiële markten onherroepelijk. Voor ondernemingen, profit en non-profit, die niet rechtstreeks worden geraakt door CSRD is dat nog nauwelijks merkbaar. Hierbij een wake-up call. Elke onderneming die financiering nodig heeft van of via professionele marktpartij, gaat de effecten voelen.

Dit is simpel weg zo omdat regels die banken, fondsen, verzekeraars, pensioenfondsen maar ook crowdfund platformen en financiële adviseurs (met een vergunning) worden opgelegd gaan over het transparant maken van kapitaalstromen en bewaken dat deze gericht worden op duurzame investeringen. Om de impact voor de eigen onderneming te kunnen bepalen moet je begrijpen wat de achtergrond is van deze wetgeving en welke impact deze heeft op de gehele financiële wereld.

Het startpunt is het klimaatakkoord van Parijs, getekend in 2015 door 195 landen. Dit akkoord was op haar beurt afgeleid van VN Sustainable Development Goals. Doelstellingen die breed worden gedragen en die bij verwezenlijking voor veel mensen, nu maar ook in de toekomst, een aanmerkelijk beter leven zal betekenen.

Om invulling te geven aan het klimaatakkoord heeft de EU o.a. het Actieplan Duurzame Financiering laten opstellen, welke is gepresenteerd in 2018. In dit plan worden wordt benoemd dat om de gewenste doelstellingen tijdig te realiseren, 2 zaken dringend moeten worden bewerkstelligd:

  1. Het verbeteren van de bijdrage van de financiële sector aan duurzame en inclusieve groei door de lange termijn behoeften van de samenleving te financieren; en
  2. Het versterken van de financiële stabiliteit door ecologische, sociale en governance factoren (ESG) mee te nemen in de besluitvorming over investeringen.

Alle hiervan afgeleide wetgeving, te weten CSRD, SFDR, EU-taxonomie en de Green Bond regulation die sindsdien zijn uitgevaardigd door de EU zijn een vertaling van de drie doelstellingen die in het Actieplan Duurzame Financiering zijn opgenomen:

  • Kapitaalstromen heroriënteren in de richting van duurzame investeringen om duurzame en inclusieve groei te bewerkstelligen;
  • Financiële risico's als gevolg van de klimaatverandering, de uitputting van hulpbronnen, de aantasting van het milieu en sociale kwesties beheren; en
  • Transparantie en lange termijn denken bij financiële en economische activiteiten stimuleren.

Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR)

De SFDR is opgesteld in het verlengde van de Sustainable Development Goals van de VN en beoogt de informatieverstrekking aan eindbeleggers, over de effecten op duurzaamheid door het beleggingsbeleid en de beleggingsbeslissingen door financiële marktpartijen, te verbeteren. De informatieverplichtingen die volgen uit de SFDR zijn van toepassing op financiële marktpartijen zoals banken, beleggingsondernemingen, pensioenfondsen. De SFDR is ook van toepassing op financieel adviseurs met drie of meer werknemers, die beleggingsadvies of advies met betrekking tot verzekeringsgerelateerde beleggingsproducten verstrekken. De wet is van toepassing op deze partijen, ongeacht of ze duurzame financiële producten aanbieden of niet.

Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD)

De CSRD verplicht gefaseerd ondernemingen die voldoen aan vastgestelde criteria (w.o. banken, pensioenfondsen en verzekeraars) te rapporteren over hun duurzaamheid door middel van verschillende duurzaamheidscriteria. Ondernemingen niet vallen binnen de criteria kunnen indirect wel te maken krijgen met CSRD. Bijvoorbeeld wanneer zij produceren voor een onderneming die moet voldoen aan CSRD. Deze zal informatie opvragen om aan haar verplichtingen te kunnen voldoen.  

In de CSRD komen drie gebieden aan bod: Environment (milieu), Social (sociaal), en Governance (bestuur), ook wel ESG genoemd. Wat je precies over deze gebieden moet rapporteren, is uitgewerkt in de European Sustainability Reporting Standards (ESRS) zodat elk bedrijf dat op eenzelfde manier doet. Dit gaat bijvoorbeeld over je CO2-uitstoot, de man-vrouwverdeling in de top, personeelsbeleid of informatie over het beheer van de relaties met je leveranciers en impacts op je toeleveringsketen.

EU-taxonomie voor duurzame activiteiten

De EU-taxonomie het classificatiesysteem aan de hand waarvan kan worden aangeven of een fonds, investering of financieel product duurzaam is - of niet. De EU Taxonomie bepaalt dat deze alleen de  stempel 'duurzaam' mogen dragen als ze voldoen aan drie eisen:

1. Deze moet een substantiële bijdrage leveren aan tenminste één van de zes milieudoelen:

  • Beperking van klimaatverandering (mitigatie);
  • Aanpassing aan klimaatverandering en de gevolgen daarvan (adaptatie);
  • Duurzaam gebruik en bescherming van water en mariene hulpbronnen;
  • Transitie naar een circulaire economie;
  • Preventie en beheersing van verontreiniging; of
  • Bescherming en herstel van biodiversiteit en ecosystemen.

2. Deze mag geen significante schade toebrengen aan de andere milieudoelen.

3. Deze moet voldoen aan de minimumeisen rondom sociale normen (bijvoorbeeld mensen- en arbeidsrechten).

Green Bond Regulation

In deze regelgeving is vastgelegd aan welke uniforme eisen een uitgever van obligaties moet voldoen om de aanduiding ‘Europese groene obligatie’ of ‘EuGB’ te mogen gebruiken voor hun milieuvriendelijke obligaties. De obligaties moeten gericht zijn op het financieren van investeringen in groene technologieën, energie-efficiëntie, hulpbronnen-efficiëntie, duurzame transportinfrastructuur en onderzoeksinfrastructuur. De Europese groene obligaties zullen worden afgestemd op de EU-taxonomie voor duurzame activiteiten en wereldwijd beschikbaar worden gesteld aan investeerders.